De norm is van toepassing op alle soorten water.
Uitgaande van 20 ml analysemonster is een onderste analysegrens van het chemisch zuurstofverbruik
van ca. 10 mg/l haalbaar.
Door toevoeging van zilversulfaat als katalysator worden de meeste organische stoffen verregaand geoxideerd.
Sommige stikstofverbindingen worden niet of onvolledig geoxideerd.
Door toevoeging van kwik(ll)sulfaat wordt chloride gebonden, zodat het in de meeste gevallen bij zorgvuldige keuze van reactie-omstandigheden (zie 8) aan de oxidatie wordt onttrokken. Bij een hoog chloridegehalte naast een gering verbruik van het toegevoegde kaliumdichromaat wordt de chloridestoring echter niet volledig opgeheven. In dit geval wordt de invloed van de storing door een empirische correctie opgeheven (zie 9.2).
Bromide wordt voor een belangrijk deel meegeoxideerd, hetgeen een afzonderlijke correctie noodzakelijk kan maken (bijv. bij zeewater). Aromatische koolwaterstoffen en pyridine worden niet merkbaar geoxideerd.
Opmerkingen
1. Deze norm richt zich op de bepaling van het CZV van opgeloste en gesuspendeerde stoffen in het analysemonster. Het is ook mogelijk het CZV van alleen de opgeloste stoffen te bepalen na filtratie van het analysemonster.
2. De bepaling kan eventueel ook worden gebruikt voor slib, indien het monster zodanig wordt verdund en gehomogeniseerd dat het als afvalwater kan worden aangemerkt.